Doel TDM bij gebruik voriconazol

De rol van TDM van voriconazol betreft enkel de toepassing bij Aspergillus sp. die gevoelig zijn voor voriconazol. Er zijn geen gegevens bekend over de toepassing van TDM bij infecties door gisten of andere schimmels nog bij verminderd gevoelige stammen van Aspergillus fumigatus.

Het doel van TDM is hier het vaststellen of voldoende optimale therapie wordt gegeven door afdoende hoge blootstelling en voorkomen toxiciteit door te hoge blootstelling. Voor antifungale geneesmiddelen is de effectiviteit gerelateerd aan de MIC van de verwekker.

TDM wordt toegepast om vast te stellen of voldoende optimale therapie wordt gegeven door afdoende hoge bloedspiegels en tevens om de kans op toxiciteit door blootstelling aan (langdurig) hoge (bloed)spiegels te verkleinen.

De blootstelling aan voriconazol dient daarbij voldoende hoog te zijn. Er zijn met name studies uitgevoerd die hebben gekeken naar de relatie tussen plasmaconcentratie (spiegel) – effect. Vanwege de hoge inter- en intraindividuele variabiliteit van de spiegel is het zinvol om deze te bepalen.

Toxiciteit uit zich vooral als neurologische bijwerkingen of stijging van leverfunctietesten (ALAT, ASAT, AP en GGT). Neurologische bijwerkingen zijn van voorbijgaande aard en hoeven niet te leiden tot onderbreking van de therapie. Een duidelijk afkappunt voor het optreden van levertoxiciteit ontbreekt. Gebleken is dat hogere spiegels de kans op stijging van leverfunctiewaarden doet toenemen.

Zowel bij volwassenen als bij kinderen dient de leverfunctie te worden gecontroleerd bij de start van de behandeling en ten minste wekelijks tijdens de eerste maand van de behandeling, en vervolgens maandelijks; bij ontwikkeling van een leveraandoening moet worden overwogen de behandeling te staken.

Voor de meest actuele informatie zie Noordwest protocol:

'TDM antibiotica tbv arts - ziekenhuisapotheek'